Ο Μ.Α.Σ. “Ομβριανός Πετροκεράσων” ιδρύθηκε το καλοκαίρι του 1953. Δημιουργήθηκε για να ικανοποιήσει τις ανησυχίες των νέων της εποχής που αποκαμωμένοι από την λαίλαπα του πολέμου διψούσαν για συλλογική οργάνωση και δράση, αναζητώντας έναν τρόπο έκφρασης και μια διέξοδο για τις ανησυχίες τους.

Κυρίαρχος στόχος τους ήταν η ίδρυση ποδοσφαιρικής ομάδας αφού το ποδόσφαιρο ήταν το μοναδικό άθλημα που γνώριζαν αλλά και το μοναδικό που μπορούσε να διεξαχθεί στις συνθήκες του τόπου. Κατά συνέπεια η ίδρυση του συλλόγου ταυτιζόταν για τους περισσότερους με τη δημιουργία γηπέδου και το ποδόσφαιρο. Για χρόνια χρησιμοποιούσαν ως γήπεδο ποδοσφαίρου ένα μικρό ίσιωμα που υπήρχε στα ανατολικά του Αι-Γιώργη έξω από τα Πετροκέρασα. Όμως, εκτός του γεγονότος ότι το έδαφος του ήταν κατηφορικό, από το 1952 είχε δεντροφυτευτεί με πεύκα από την κοινότητα. Έτσι για να ικανοποιήσει τις εκκλήσεις τους η κοινότητα αποφάσισε να νοικιάσει για μια τετραετία το χωράφι που βρίσκεται και σήμερα το γήπεδο και που ήταν τότε ιδιοκτησία του δημοτικού σχολείου. Με την βοήθεια της μπουλντόζας που δούλευε το 1952-53 για την διάνοιξη του δρόμου  Ζαγκλιβέρι – Πετροκέρασα και πολλή προσωπική εργασία των νέων του χωριού το έδαφος ισοπεδώθηκε και τελικά στις 5 Απριλίου ημέρα του Πάσχα του 1953 το νέο γήπεδο ήταν έτοιμο. Η πρώτη μπάλα αγοράστηκε “ρεφενέ” και οι πρώτες εστίες κατασκευάστηκαν με δρύινα κυλινδρικά ακατέργαστα δοκάρια που μεταφέρθηκαν στους ώμους από το κοντινό δάσος.

Η επόμενη κίνηση ήταν η ίδρυση του συλλόγου με επίσημο καταστατικό το οποίο θα υπαγόρευε του σκοπούς και τον τρόπο λειτουργίας του. Έτσι το 1956, συντάχθηκε το πρώτο καταστατικό το οποίο με την υπ’ αριθμόν 1338 απόφαση του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, έγινε το επίσημο καταστατικό του συλλόγου. Ο αρχικός χαρακτηρισμός του “Ομβριανού Πετροκεράσων” ήταν Αθλητικός Ποδοσφαιρικός Σύλλογος. Όμως πολύ γρήγορα, μετά την έκδοση της πρώτης χειρόγραφης εφημερίδας, την πραγματοποίηση της πρώτης χοροεσπερίδας και το ανέβασμα θεατρικών παραστάσεων(Η  Δάφνω 1953, Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας 1954, Η Γκόλφω 1955, Η Εσμέ 1957) συνειδητοποιήθηκε από όλους ότι ο χαρακτηρισμός πρέπει να αλλάξει γιατί εκτός από τις αθλητικές, ο σύλλογος σκόπευε να έχει και άλλες δραστηριότητες. Έτσι πήρε το όνομα “Μορφωτικός Αθλητικός Σύλλογος Ομβριανός Πετροκεράσων” που διατηρεί  μέχρι και σήμερα. Εκείνη τη δύσκολη εποχή, οι συνδρομές των μελών, που ήταν η κύρια πηγή εσόδων του συλλόγου, δινόταν σε είδος (σιτάρι ή καπνό). Η μηνιαία συνδρομή ήταν ένας τουρβάς σιτάρι ή ένα “σαντάλι” καπνό. Εκτός αυτών έκτακτα έσοδα είχε ο σύλλογος από την κατάθεση της αμοιβής από τα μεροκάματα (14 δρχ) που δούλευαν οι νέοι στο πρόγραμμα ΠΡΟΝΟΙΑ-ΕΡΓΑΣΙΑ, από την πώληση καυσόξυλων που προέρχονταν και πάλι από εθελοντική εργασία των μελών, από εισιτήρια θεατρικών παραστάσεων και τέλος από πώληση λαχείων που πολλές φορές είχαν ως δώρο μια κούτα τσιγάρα, ένα φακό ή ένα καθρεφτάκι. Έτσι κύλησε η δεκαετία μέχρι το 1960 οπότε το χωριό άρχισε να αιμορραγεί λόγω της μετανάστευσης στην πόλη της Θεσσαλονίκης.

Την πορεία συρρίκνωσης του χωριού ακολούθησε και ο “Ομβριανός” μέχρι το 1971. Καταβλήθηκαν φιλότιμες προσπάθειες απ’ όσους είχαν μείνει στο χωριό και κρατήθηκε στοιχειωδώς ο σύλλογος χωρίς να διαλυθεί με κάποια σκιώδη ποδοσφαιρική δραστηριότητα και κυρίως με τη διατήρηση της φυσιογνωμίας του από πλευράς αρχείου, συνδρομών και υποβολής δικαιολογητικών. Από το 1971 και για τα επόμενα δέκα χρόνια το ποδοσφαιρικό τμήμα γνώρισε ιδιαίτερη άνθιση σφιχτοδένοντας τις σχέσεις ανάμεσα στους νέους του χωριού δίνοντας επιπλέον νόημα στη ζωή τους αλλά και κίνηση στο χωριό. Την επόμενη χρονιά (1972) βγήκαν τα πρώτα δελτία ποδοσφαιριστών και η ποδοσφαιρική ομάδα άρχισε να συμμετέχει στο πρωτάθλημα της Ε.Π.Σ. Χαλκιδικής με αποκορύφωμα την περίοδο 1975-76 που αναδείχθηκε πρωταθλήτρια στον όμιλο της.

Παρόλα αυτά η χρονιά που χωρίζει την ιστορία του “Ομβριανού” στα δυο είναι το 1981. Την χρονιά εκείνη ο σύλλογος ανασυγκροτήθηκε, κατέβηκε στη Θεσσαλονίκη δημιουργώντας την δεύτερη έδρα του, κατάγραψε τις δυνάμεις του και τις αξιοποίησε για τις επόμενες δεκαετίες με πλήθος δράσεων. Όλα τα Διοικητικά Συμβούλια του Συλλόγου δούλεψαν για το καλό και την πρόοδο του χωριού και των Πετροκερασιωτών. Τα μέλη του συλλόγου έχουν χρηματοδοτήσει και πραγματοποιήσει πλήθος εξωραϊστικών έργων στο χωριό. Το 1978 ιδρύεται η τράπεζα αίματος του “Ομβριανού” και το 1983 οργανώνεται το χορευτικό τμήμα του συλλόγου. Το καλοκαίρι του 1983 εγκαινιάζεται το Κέντρο Νεότητας με Βιβλιοθήκη και Αίθουσα Ψυχαγωγίας.  Τον Ιανουάριο του 1984 ξεκινάει η έκδοση της εφημερίδας, ενώ το 1990 ο σύλλογος αποκτάει ιδιόκτητα γραφεία στην Θεσσαλονίκη. Από το 1981 μέχρι σήμερα, ο σύλλογος έχει διοργανώσει πλήθος εκδρομών, χορών, και εορταστικών εκδηλώσεων όπως η γιορτή κερασιού, η γιορτή κάστανου, η γιορτή του αλωνισμού και τα “Ομβριάνεια” ένα τριήμερο αθλητικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων που γίνονται κάθε χρόνο τον Αύγουστο. Όλα τα μέλη του κάθε χρόνο μοχθούν για τον “Ομβριανό”, χωρίς το παραμικρό δισταγμό, αφήνοντας πίσω ότι μπορεί να τους χωρίζει. Έτσι ο σύλλογος μας με την ιστορία του και την διαχρονικότητα του εδώ και 60 χρόνια, καταφέρνει να προσφέρει τα μέγιστα στα πολιτιστικά, αθλητικά και ανθρωπιστικά δρώμενα της περιοχής των Πετροκεράσων και όχι μόνο.

  Τα ιστορικά στοιχεία προέρχονται από το βιβλίο του Μιχάλη Θεμ. Καρτσιώτη, “Τα Πετροκέρασα”, τόμος Δ΄.

---